![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ-_Gwy3Qj5zDKK5BwQp63yv_JBxFrPjIPUCgyKj61mkUEyRSXsFOn6GPHqbCowNblOsIuxerfxyMVokqsx8oI_m8BvQTTO4EhUmdXDEtqOcgL0JTVCsEZu6Wp46vyXv-eIFKiXG0GHO1F/s400/payambar.jpg)
وسواس عجيب اين قوم در نوسازي و باز سازي همه چيز هيچ نشاني از آن سادگي و محل زندگي پيامبر باقي نگذاشته بود بناچار در هر قدمي بجلو به ياري محفوظات تاريخيم بدنبال جاي پاي پيامبر بودم.آنچه می دانستم این بود که مسجدالنبي در آغازبنايي بسيار ساده داشته و در ساختن بناي اين مسجد شخص پيامبر (ص) شركت داشتند صحن مسجد را با ريگ سياه فرش كرده بودند و سقف آنرا از الياف خرما و ستونهاي ازتنه درختان نخل، تنها ديوار اطراف آن از سنگ و خاک تشکيل شده بود و خانة اصحاب در اطراف آن بود که دربهايي از آنها به مسجد باز ميشد . در سال سوم هجرت، قبل از جنگ احد، به دستور پيامبر همه دربهاى خانههابه جز درب خانه حضرت فاطمه و على به مسجد بسته شد . در حال حاضر مسجد النبی هفت ورودی اصلی و در مجموع هشتادویک درب دارد. دربهای چهارگانه حرم مطهر هم چنان محفوظ باقيماندهاند كه دودرب در قسمت غربی به نامهای باب السلام و باب الرحمة که نامگذاري اين درب برگرفته از حكايتي از پيامبراست که به درخواست شخصي که از اين درب وارد شده بود، از خداوند طلب نزول باران نمود و پس از هفت روز نيز طبق درخواست همان شخص تقاضاي قطع باران فرمود. دو درب در قسمت شرقی به نامهای باب الجبرئيل كه اين درب، مدخل ورودي رسول خدابوده و از مهم ترين دربهاى مسجدالنبى است از آن جهت كه مأمور وحى از اين راه به حضور حضرت شرفياب مى شد و نزول وحى مى نمودو باب النساء كه زنان غالباً از اين در داخل مسجد مي شدند.همچنين باب بقیع از درب های جديد بخش شرقي مسجد است که روبروی قبرستان بقیع می باشد.
در مسیر من به سمت جنوب بعد از گذر از دومین حیاط داخلی و رسیدن به مسجد قدیم ابتدا به ايوان صفه یامحل اصحاب صفه می رسم که پيش از آن كه قبله از بيت المقدس به طرف كعبه تغيير كند محراب پيامبر در ناحيه شمال مسجد بودو پس از تغيير قبله به دستور حضرت ، آن قسمت را مسقف كردندومكانى براى سكونت مسلمانان مهاجر و بى پناه گرديد.اكنون سكو و ايوانى است در مسجدالنبى ودر مدخل باب جبرئيل به ارتفاع تقریبا چهل سانتيمتر از كف مسجد و به مساحت نودوشش متر مربع به طول دوازده و در عرض هشت متر كه تلاوت قرآن واقامه نماز را در اين جا مستحب شمرده اند . افرادي مانند بلال، ابوذر، مقداد، حذيفه و... از اصحاب صفّه بودهاند .
با گذر از ايوان صفه در سمت راست ماذنه بلال مرا به گذشته می خواندهنگامي که پيامبر گرامي به بلال حبشي فرمود، براي اعلام وقت نماز اذان بگويد و وي بر ديوار جنوب غربي مسجد اذان گفت. زماني که پيامبر به توسعه مسجد پرداخت، اين مکان درون مسجد قرار گرفت. بعدها به ياد بلال حبشي، ماذنه يي زيبا از سنگ مرمر سفيد به ارتفاع دو مترساختند که هم اکنون دراوقات پنجگانه بر آن اذان مي گويند. ازاینجا دیگر می بایست قدم به قدم به دنبال نشانهای باشم که شرف وجود پیامبر آنجا را متبرک نموده است.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo-R7hP0Hp5oD0EbYkw7dGteaG0EwuOjeePoaOeeLFpXcXNQSIpa-RBh11sN5LMKAzB2IrwHipAJa-128_oXUh5Y36QA9a9INJydKuh54Gc-q7S8T0hInNKpgxQcophDV2O9NAFyGPHu8Z/s400/payambar01.jpg)
و در سمت چپ ايوان صفه محراب تهجد و خانه حضرت فاطمه زهرا ودر ادامه خانه و مرقد مطهر پيامبر واقع گردیده است.هنگامي که از باب البقيع وارد مسجد نبوي ميشويم، در سمت راست ديواره حجرة شريف نبوي که مرقد مطهر پيامبر در آنجا قرار دارد به چشم ميخورد. در داخل اين قسمت که با ضريحي به رنگ سبز، پوشيده شده حجرههاي کوچکي به نام همسران پيامبر وجود داشته با ساختماني بسيار ساده و بي پيرايه. ابتدا دو حجرة کوچک و مربعي شکل براي سوده و عايشه از خشت و چوب و برگ نخل ساخته شد. پس از آن براي ساير همسران پيامبر حجرههاي ديگري، در امتداد اين حجرهها ساخته شد که به سمت باب جبرئيل تا خانه حضرت فاطمه ادامه داشته است. چهار خانه از آنها از خشت بودهاند با سقفهايي از تنه نخل و پنج خانة ديگر از برگ خرما و اندود شده به گل بودهاند. سقف خانهها به قدري کوتاه بوده که دست به آنها ميرسيده است، اين خانهها تا نَود سال پس از رحلت پيامبر به همان حال باقي بوده است كه در توسعه هاي انجام گرفته بطور كامل تخريب گرديده.مرقد مطهر رسول خدا در حجرة عايشه قرار دارد و ديواري پنج ضلعي در اطراف آن کشيده شده و اکنون محدودة حجرهشریفه که مرقد نيز در داخل آنها قرار دارد دویست و چهل متر مساحت دارد و اطراف آن را ضريحي شبکهاي سبزرنگ پوشانده که از منافذ آن تنها ميتوان نظارهگر داخل آن بود.ضريح پيامبر داراى چهار در است به نامهاي باب تهجد، در شمال وباب فاطمه، در شرق وباب وفود، در غرب وباب توبه يا باب رسول، در جنوب.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcwg4FT3vK4TZ_yRvXw9uMugRcR_C9V3dj5DqhvfI3RYGXwttkJUAJLuES6Wg3BriGVdp7mxICooejMkeEkSOZtA8okMBrDOPrAhID14A8bnK18-WUuSHBBizFxywrmonZOfGvasEYUlaL/s400/p0010.jpg)
خانه حضرت فاطمه زهرا ( س )
قول مشهور آن است كه اين خانه همان خانهاي بود كه پيامبر هر صبح دو دست خويش را بر طرفين درب ميگذاشت و سلام بر اهل بيت ميداد. و ميفرمود: وقت نماز هست.همچنين نقل است حضرت علي فاطمه را شبانه در منزلش دفن كردو قبرش در كنار باب مسجد است. اين خانه دو درب داشت كه يك در كنار ستونهاي وفود و حرس و به مسجد باز ميشد و حضرت هنگام نماز از آن وارد مسجد ميشدند و درب ديگري (كه بعد از رحلت پيامبر آتش زده شد)هم به بيرون مسجد باز میشد. از اين خانه در اكثر روايات شيعه و سني با عنوان «بيت فاطمه» يا «حجرة فاطمه» ياد شده است.
روضه نبوى، روضه شريفه، روضه مطهره، روضه رسول، روضة النبى
از خانه پيامبر تا خانه حضرت فاطمه به سمت شمال و تا منبر پيامبر از سمت غرب مجموعاً به مساحت سيصد وسي متر مربع به طول بيست ودو متر و عرض پانزده متر در مسجدالنبي محل روضه است. پيامبر فرمودند: بين منزل و منبر من باغي از باغهاي بهشت است كه اكنون بهترين نشانه آن رنگ سبز فرشهاي آن وازدحام جمعيت براي اقامه نمازمي باشد.
منبر پيامبر
اولين منبري كه براي پيامبر ساخته شد، سكويي از گل بود که پيامبر بر روي آن سخنراني ميکردند، ولي اكنون منبري يكپارچه از سنگ مرمر نفيس، كه حدود چهارصد سال پيش ساخته شده به جاي منبر پيامبر نصب گرديده است.